PATRZ Transformata Laplace’a
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ļ – litera alfabetu łacińskiego używana w języku łotewskim, oznaczająca głoskę /ʎ/. Wymawiana jak serbo-chorwackie lj, hiszpańskie ll, portugalskie lh albo włoskie gl.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
L jest dwunastą literą alfabetu łacińskiego, piętnastą literą alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę płynną boczną, np. [].
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ĺ - litera występująca w sugerowanym przez Jana Kochanowskiego zapisie języka średniopolskiego. Oznacza zmiękczone l.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ł (przekreślone L, L z kreską ukośną) – szesnasta litera polskiego alfabetu. Występuje także w kilku alfabetach języków słowiańskich (w kaszubskim, dolnołużyckim, górnołużyckim i w białoruskiej i ukraińskiej łacinkach) oraz w języku weneckim, wilamowickim i języku Nawahów. Oznacza spółgłoskę [] lub [] w językach słowiańskich i [] w językach indiańskich.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Akcent ostry (akut, akcent silny) – znak diakrytyczny w postaci ukośnej kreski, o kształcie prostym lub nieznacznego klina, wznoszącej się od lewej do prawej (np. ). Stosowany w alfabecie łacińskim, cyrylicy tylko do oznaczania akcentu i w alfabecie greckim tylko w samogłoskach. W tradycyjnej polskiej typografii akut jest bliższy pionu oraz nieco przesunięty na prawo od środka znaku.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Cedylla
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Haczek
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Karol Linneusz, szw. Carl von Linné, łac. Carolus Linnaeus (ur. 23 maja 1707 w Råshult, zm. 10 stycznia 1778 w Uppsali) — szwedzki przyrodnik, profesor Uniwersytetu w Uppsali.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
L. – skrót stosowany w botanice, umieszczany przy naukowej nazwie taksonu, którego autorem jest Karol Linneusz. Skrót ten oznacza, że Linneusz jako pierwszy opublikował w publikacji naukowej diagnozę taksonomiczną danego taksonu.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Lex to standardowy program w systemach uniksowych służący do tworzenia tzw. lekserów czyli programów przekształcających wejściowy strumień znaków na symbole (jednostki leksykalne). Program lex wyodrębnia symbole dopasowując ciąg wejściowy do wzorców określonych przez wyrażenia regularne. Z każdym ze wzorców można powiązać odpowiedni fragment programu napisany w języku C odpowiedzialny za wykonanie konkretnej akcji w przypadku odnalezienia symbolu.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Transformata Laplace’a
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...P jest szesnastą literą alfabetu łacińskiego, dwudziestą drugą literą alfabetu polskiego i oznacza głoskę [].
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Emotikon lub emotikona (ang. emoticon), uśmieszek (smile, smiley), buźka – złożony ze znaków tekstowych (ASCII) wyraz nastroju, używany przez użytkowników Internetu. Najczęściej przedstawia symboliczny ludzki grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara, w licznych wariantach. Niektóre programy służące do komunikacji automatycznie zmieniają emotikony na ich graficzny odpowiednik.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Liczba pierwsza
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Pentium III – procesor w 32-bitowej architekturze stworzony przez firmę Intel w 1999 roku. Procesor bazuje na mikroarchitekturze P6.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Peseta – dawna waluta hiszpańska obowiązująca również (wraz z frankiem francuskim) w Andorze. Została zastąpiona przez euro w 2002 r. Dzieliła się na 100 centimos.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Liczba π (czytaj: liczba pi), ludolfina – stała matematyczna, która pojawia się w wielu dziedzinach matematyki i fizyki. W geometrii euklidesowej π jest równe stosunkowi długości obwodu koła do długości jego średnicy. Można też zdefiniować π na inne sposoby, na przykład jako pole koła o promieniu równym 1 albo jako najmniejszą dodatnią wartość x, dla której funkcja sinus przyjmuje wartość 0.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Port lotniczy Montreal-Pierre Elliott Trudeau (L’Aéroport international Pierre-Elliott-Trudeau de Montréal) (IATA: YUL, ICAO: CYUL) – port lotniczy położony w Dorval, koło Montrealu, w prowincji Quebec. Jeden z największych w Kanadzie. W 2006 obsłużył około 11,5 mln pasażerów.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Proton, p (z gr. πρῶτον – "pierwsze") − trwała cząstka subatomowa z grupy barionów o ładunku +1 i masie spoczynkowej równej ok. 1 u. Jeden z podstawowych składników materii.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Proton (skrót od Perusahaan Otomobil Nasional) – malezyjskie przedsiębiorstwo (rok założenia 1983) produkujące samochody oraz motocykle.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...Ǎ (mała litera: ǎ) jest literą rozszerzonego alfabetu łacińskiego. Litera składa się z litery A oraz haczka.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
A – pierwsza litera alfabetu łacińskiego i alfabetów na nim opartych, w tym alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku samogłoskę otwartą, np. [] lub []. Pochodząca od fenickiej litery 'ālep, wymawianej przy szerokim otwarciu jamy ustnej i niskim położeniu języka, do alfabetu łacińskiego przeszła poprzez alfabet grecki, w którym występuje jako litera α (alfa).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ā, Āā litera alfabetu łacińskiego używana w zapisie języka łotewskiego, rōmaji, w językach polinezyjskich oraz w łacińskim zapisie języka arabskiego. Przypisywana jest samogłosce [].
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ą (łac. a caudata, szwedz. svansförsett a) jest drugą literą alfabetu polskiego oznaczającą samogłoskę tylną, nosową, zamkniętą (o nosowe: ǫ).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
À, Àà – litera alfabetu łacińskiego służąca do zapisu samogłoski [ʌ] , wydłużenia, opadnięcia tonu w języku francuskim, katalońskim, włoskim i hanyu pinyin.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Á (A z akutem) to litera alfabetu łacińskiego używana w językach farerskim, węgierskim, islandzkim, czeskim i słowackim. Występuje także w językach irlandzkim, oksytańskim, portugalskim, hiszpańskim oraz wietnamskim jako wariant litery "a".
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Â, Ââ – litera alfabetu łacińskiego używana do zapisu języka francuskiego, języka wietnamskiego, języka walijskiego, języka portugalskiego, języka tureckiego oraz języka rumuńskiego.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ã, Ãã (a tylda) litera alfabetu łacińskiego używana w języku portugalskim, języku kaszubskim oraz w językach wietnamskich.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ää. Najczęściej spotykana nazwa a-umlaut (a z przegłosem). Jest to litera alfabetu łacińskiego. Powstaje poprzez dodanie dwóch kropek nad literą A lub a. Występuje w językach germańskich (szwedzkim, niemieckim) a także w fińskim, estońskim, słowackim i wielu innych. Nie występuje natomiast we współczesnym języku polskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Å (wym. o:) – słowo w języku duńskim, norweskim i szwedzkim, oznaczające potok lub mała rzeka.Å – litera w alfabecie duńskim, norweskim i szwedzkimÅ – skrót od angstrem (Ångström).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
ADHD (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, określany w literaturze także jako zaburzenia hiperkinetyczne. Termin ADHD obejmuje zarówno ADHD z zaburzeniami hiperaktywnymi, jak i bez nich u dorosłych i dzieci. Można się spotkać także z terminem ADD (Attention-deficit disorder), który pojawił się jako nazwa zaburzenia jako pierwszy, a także AADD (Adult attention-deficit disorder), czy AADHD określające zaburzenie u osób dorosłych.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Alfa (ἄλφα, Αα) − pierwsza litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 1. Alfa pochodzi od litery alfabetu fenickiego alef . Od alfy pochodzą łacińskie A i cyrylickie А.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Alfa – pierwsza litera alfabetu greckiego, Α αW matematyce
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Algorytm A* – algorytm heurystyczny znajdowania najkrótszej ścieżki w grafie ważonym z dowolnego wierzchołka do wierzchołka spełniającego określony warunek zwany testem celu. Algorytm jest zupełny i optymalny, w tym sensie, że znajduje ścieżkę, jeśli tylko taka istnieje, i przy tym jest to ścieżka najkrótsza. Stosowany głównie w dziedzinie sztucznej inteligencji do rozwiązywania problemów i w grach komputerowych do imitowania inteligentnego zachowania.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Biblioteka statyczna (ang. static library) – to w informatyce rodzaj biblioteki funkcji, która łączona jest z programem w momencie konsolidacji. W przypadku narzędzi dostarczonych przez Microsoft dla systemów z rodziny Windows pliki bibliotek mają zazwyczaj rozszerzenia .lib lub .obj, natomiast dla pakietów w systemach z rodziny Unix (np. GCC) i ich portach dla systemu Microsoftu (jakim jest np. MinGW) są to .a lub .o.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Dyskietka, inaczej dysk miękki – dysk wymienny, przenośny nośnik magnetyczny o niewielkiej pojemności, umożliwiający zarówno odczyt, jak i zapis danych; nośnikiem danych jest wirujący krążek z wytrzymałego tworzywa sztucznego (najczęściej mylaru – politereftalanu etylenu w postaci cienkiej folii) pokryty warstwą magnetyczną. Średnica krążka wraz ilością możliwych do zapisania danych stanowią podstawowe parametry dyskietki.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Grawis
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Umlaut (dosłownie: przegłos) – zmiana brzmienia samogłoski spotykana w językach germańskich.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Å (a z kółkiem) – litera alfabetu duńskiego, norweskiego, szwedzkiego, z języków nieskandynawskich używają jej język waloński, północnofryzyjski, istrorumuński, języki lapońskie i czamorro. W językach skandynawskich kółka nad å nie uważa się za znak diakrytyczny, a literę postrzega się jako ligaturę złożoną z a i o.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Å (litera)
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Å (litera)
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...S – dwudziesta czwarta litera polskiego i dziewiętnasta alfabetu łacińskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową szczelinową bezdźwięczną, np. [].
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ŝ, Ŝŝ - litera alfabetu łacińskiego używana w Esperanto przypisana spółgłosce []. Jej wymowa odpowiada wymowie dwuznaku sz w języku polskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ş ş (S z cedillą) litera używana w językach tureckim, azerskim, krymskotatarskim, tatarskim, kurdyjskim i turkmeńskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ś – dwudziesta piąta litera alfabetu polskiego. Jest także w użyciu w języku czarnogórskim, w białoruskiej łacince i w języku dolnołużyckim. W języku wilamowskim (wymysiöeryś) jest tożsama ze znakiem Sz w języku polskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Cedylla
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Domknięcie Kleene'ego - w logice oraz językach formalnych unarny operator stosowany do zbiorów zawierających znaki lub napisy. Zapisuje się go postfiksowo (tak jak silnię).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Liczba mnoga – forma fleksyjna, tj. przypadek w deklinacji i w koniugacji, oznaczający wiele przedmiotów lub osób, a także w przypadku przedmiotów zbiorowych – grupy tych przedmiotów (np. piasek w liczbie pojedynczej oznacza wiele ziaren piasku, ale istnieje też forma w liczbie mnogiej – piaski – mogąca się odnosić do większych zbiorów – np. piaski pustyni; podobnie armia to grupa ludzi, gramatycznie liczba pojedyncza, istnieje jednak rzeczownik armie w liczbie mnogiej).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Sigma (st.gr. σῖγμα, nw.gr. σίγμα, pisana Σσ lub ς) – osiemnasta litera współczesnego alfabetu greckiego, przy czym "Σ" to majuskuła, "σ" to minuskuła pisana na początku lub w środku wyrazu, zaś "ς" na jego końcu. W dawnym greckim systemie liczbowym używano jej również do oznaczania liczby 200.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Tłumaczony, proszę czekać..
