S – dwudziesta czwarta litera polskiego i dziewiętnasta alfabetu łacińskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową szczelinową bezdźwięczną, np. [].
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ŝ, Ŝŝ - litera alfabetu łacińskiego używana w Esperanto przypisana spółgłosce []. Jej wymowa odpowiada wymowie dwuznaku sz w języku polskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ş ş (S z cedillą) litera używana w językach tureckim, azerskim, krymskotatarskim, tatarskim, kurdyjskim i turkmeńskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ś – dwudziesta piąta litera alfabetu polskiego. Jest także w użyciu w języku czarnogórskim, w białoruskiej łacince i w języku dolnołużyckim. W języku wilamowskim (wymysiöeryś) jest tożsama ze znakiem Sz w języku polskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Cedylla
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Domknięcie Kleene'ego - w logice oraz językach formalnych unarny operator stosowany do zbiorów zawierających znaki lub napisy. Zapisuje się go postfiksowo (tak jak silnię).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Liczba mnoga – forma fleksyjna, tj. przypadek w deklinacji i w koniugacji, oznaczający wiele przedmiotów lub osób, a także w przypadku przedmiotów zbiorowych – grupy tych przedmiotów (np. piasek w liczbie pojedynczej oznacza wiele ziaren piasku, ale istnieje też forma w liczbie mnogiej – piaski – mogąca się odnosić do większych zbiorów – np. piaski pustyni; podobnie armia to grupa ludzi, gramatycznie liczba pojedyncza, istnieje jednak rzeczownik armie w liczbie mnogiej).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Sigma (st.gr. σῖγμα, nw.gr. σίγμα, pisana Σσ lub ς) – osiemnasta litera współczesnego alfabetu greckiego, przy czym "Σ" to majuskuła, "σ" to minuskuła pisana na początku lub w środku wyrazu, zaś "ς" na jego końcu. W dawnym greckim systemie liczbowym używano jej również do oznaczania liczby 200.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...Ņ – litera występująca w alfabecie łotewskim, oznaczająca głoskę /ɲ/. Wymawiana jak polskie ń, czeskie ň, hiszpańskie ñ, francuskie i włoskie gn albo jak serbsko-chorwackie nj.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
N – czternasta litera alfabetu łacińskiego i osiemnasta polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową nosową, np. [].
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ň (czyt. "Ni") – 22. litera alfabetu czeskiego. Pochodzi z alfabetu łacińskiego z dodatkiem symbolu haczek. Używana w języku czeskim, słowackim i turkmeńskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ń jest dziewiętnastą literą alfabetu polskiego i służy do zapisu spółgłoski nosowej podniebiennej. W języku polskim nie jest pierwszą literą żadnego wyrazu. Jest także używana w języku dolnołużyckim, w języku wilamowickim (wymysiöeryś) oraz w białoruskiej łacince (odpowiednik cyrylicznego: нь). W językach czeskim i słowackim jej odpowiednikiem jest ň, a w serbsko-chorwackim nj / њ .
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Część wspólna
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
N z tyldą to litera alfabetu łacińskiego spotykana głównie w języku hiszpańskim. Z powodów technicznych (brak tzw. polskiej czcionki) zdarza się ją spotykać jako zamiennik polskiego ń. Litery te mają identyczny odpowiednik głoskowy- zmiękczone n (IPA: []).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Cedylla
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Koniec linii
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Liczby naturalne – liczby służące podawaniu liczności (trzy osoby, zob. liczebnik główny/kardynalny) i ustalania kolejności (trzecia osoba, zob. liczebnik porządkowy), poddane w matematyce dalszym uogólnieniom (odpowiednio: liczby kardynalne, liczby porządkowe). Badaniem własności liczb naturalnych zajmują się arytmetyka i teoria liczb. Według finitystów, zwolenników skrajnego nurtu filozofii matematyki, są to jedyne liczby, jakimi powinna zajmować się matematyka - słynne jest stwierdzenie propagatora arytmetyzacji wszystkich dziedzin matematyki Leopolda Kroneckera: Liczby całkowite stworzył dobry Bóg. Reszta jest dziełem człowieka.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Potęgowanie
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Część wspólna
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Silnią liczby naturalnej n (w notacji matematycznej: n!, co czytamy „n silnia”) nazywamy iloczyn wszystkich liczb naturalnych nie większych niż n. Oznaczenie n! wprowadził w 1808 roku Christian Kramp.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...Ņ – litera występująca w alfabecie łotewskim, oznaczająca głoskę /ɲ/. Wymawiana jak polskie ń, czeskie ň, hiszpańskie ñ, francuskie i włoskie gn albo jak serbsko-chorwackie nj.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
N – czternasta litera alfabetu łacińskiego i osiemnasta polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową nosową, np. [].
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ň (czyt. "Ni") – 22. litera alfabetu czeskiego. Pochodzi z alfabetu łacińskiego z dodatkiem symbolu haczek. Używana w języku czeskim, słowackim i turkmeńskim.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Ń jest dziewiętnastą literą alfabetu polskiego i służy do zapisu spółgłoski nosowej podniebiennej. W języku polskim nie jest pierwszą literą żadnego wyrazu. Jest także używana w języku dolnołużyckim, w języku wilamowickim (wymysiöeryś) oraz w białoruskiej łacince (odpowiednik cyrylicznego: нь). W językach czeskim i słowackim jej odpowiednikiem jest ň, a w serbsko-chorwackim nj / њ .
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Część wspólna
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
N z tyldą to litera alfabetu łacińskiego spotykana głównie w języku hiszpańskim. Z powodów technicznych (brak tzw. polskiej czcionki) zdarza się ją spotykać jako zamiennik polskiego ń. Litery te mają identyczny odpowiednik głoskowy- zmiękczone n (IPA: []).
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Cedylla
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Koniec linii
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Liczby naturalne – liczby służące podawaniu liczności (trzy osoby, zob. liczebnik główny/kardynalny) i ustalania kolejności (trzecia osoba, zob. liczebnik porządkowy), poddane w matematyce dalszym uogólnieniom (odpowiednio: liczby kardynalne, liczby porządkowe). Badaniem własności liczb naturalnych zajmują się arytmetyka i teoria liczb. Według finitystów, zwolenników skrajnego nurtu filozofii matematyki, są to jedyne liczby, jakimi powinna zajmować się matematyka - słynne jest stwierdzenie propagatora arytmetyzacji wszystkich dziedzin matematyki Leopolda Kroneckera: Liczby całkowite stworzył dobry Bóg. Reszta jest dziełem człowieka.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Potęgowanie
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
PATRZ Część wspólna
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Silnią liczby naturalnej n (w notacji matematycznej: n!, co czytamy „n silnia”) nazywamy iloczyn wszystkich liczb naturalnych nie większych niż n. Oznaczenie n! wprowadził w 1808 roku Christian Kramp.
W celu uzyskania więcej informacji, zobacz w Wikipedia.οrg...
Tłumaczony, proszę czekać..